Szczelina odbytu.
Szczelina odbytu ( łac. fissura ani, ang. anal fissure) jest podłużnym owrzodzeniem ( pęknięciem, rozerwaniem) , w pierwotnej formie najczęściej płytkim, w obszarze wrażliwej anodermy.
Szczelina odbytu obok choroby hemoroidalnej jest najczęstszą chorobą z jaką zgłaszają się pacjenci do proktologa. W naszym kraju pacjenci ze szczeliną odbytu stanowią 6-15% chorych proktologicznych. Schorzenie ma prawdopodobnie wieloczynnikową genezę. Za główną przyczynę wielu autorów postuluje mechaniczne uszkodzenie ( pęknięcie) błony śluzowej kanału odbytu przez fragmenty stolca ( zaparcia, biegunki).
Objawy
W odróżnieniu do innych chorób proktologicznych, szczelina odbytu ma swoją typową symptomatologię. W szczelinie ostrej na pierwszy plan wysuwa się ból pojawiający się wraz z defekacją. Nasilenie bólu może być różne – od silnego do ledwo wyczuwalnego. Ból utrzymuje się do kilku godzin po oddanym stolcu. Wraz z przejściem w szczelinę przewlekłą, ból łagodniej w swojej intensywności. Często z pojawieniem się bólu, pacjenci zauważają ślady krwi na stolcu lub papierze toaletowym. W badaniu obserwuje się zwiększone napięcie mięśni zwieraczy, a przez to całego odbytu. Wraz z przechodzeniem w szczelinę przewlekłą, zwiększa się tendencja do sączenia wydzieliny z odbytu, która ostatecznie często wywołuje podrażnienie skóry i dermatozę okołoodbytniczą ( świąd, pieczenie, zmiany skórne).
Leczenie
Celem leczenia szczeliny odbytu jest zmniejszenie napięcia zwieracza wewnętrznego odbytu, prowadzące do poprawy ukrwienia anodermy i wygojenia się ubytku błony śluzowej. W pierwszej kolejności, w przypadku szczelin ostrych, stosuje się leczenie zachowawcze.
Leczenie zachowawcze powinno być co najmniej trzykierunkowe, aby jak najskuteczniej przerwać sekwencję elementów błędnego koła chorobowego. Z reguły obejmuje ono:
1. zmniejszenie bólu
2. uregulowanie wypróżnień ( dieta i preparaty bogate w błonnik, zmiękczenie stolca)
3. obniżenie napięcia zwieracza wewnętrznego odbytu ( farmakologicznie – leki, mechanicznie- rozszerzacze analne)
Kolejnym preparatem stosowanym w leczeniu szczeliny odbytu jest toksyna botulinowa A. Podaje się ją w jednym wstrzyknięciu pomiędzy zwieracz wewnętrzny i zewnętrzny lub wprost do zwieracza wewnętrznego.
W razie braku poprawy i utrzymywaniu się szczeliny i zawsze po uzgodnieniu z pacjentem i wyjaśnieniu możliwości ewentualnych powikłań, należy rozważyć leczenie operacyjne. Tutaj, po rozważeniu wszystkich dodatkowych okoliczności ( dotychczasowe leczenie, warunki anatomiczne, wiek, kontynencja pacjenta, inne choroby i zabiegi w okolicy uro-genitalnej) mamy do dyspozycji wycięcie szczeliny wg. Gabriela lub sfinkterotomię boczną otwartą ( wg. Parks`a) lub zamkniętą ( wg. Notaras`a). Inne metody nie uzyskują aktualnie powszechnej akceptacji ( na temat szczeliny odbytu czytaj więcej na http://flebonet.pl/szczelina-odbytu/)
Leczenie hemoroidów metodą Barrona
Leczenie szczeliny odbytu
Fałdy anodermy – usuwanie fałdów okołoodbytniczych
Leczenie zakrzepicy okołoodbytniczej
Leczenie torbieli pilonidalnej
Usuwanie kłykcin kończystych
Leczenie ropnia okołoodbytniczego
Chirurgiczne leczenie przetok odbytu
Biopsja jelita grubego
Leczenie hemoroidów falą radiową
PORADNIE:
Chirurgiczna
Proktologiczna
Internistyczna
Kartdiologiczna
LEKARZE:
Piotr Czerczuk
Elżbieta Czerczuk
Karol Kowalski
Poniedziałek – Piątek : 8-20
Sobota : 8-13
tel. 76 743 99 27
ul. Konopnickiej 31B
59-300 Lubin
SGL Jelenia Góra
ul. Druciana 2
58-500 Jelenia Góra
SGL Legnica
ul. Chojnowska 96 C, lokal 3
59-220 Legnica